پوست خشک
پوست خشک می تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد.
می‌تواند بقدری خفیف باشد که به سختی تشخیص داده شود یا انقدر شدید باشد که منجر به شکسته شدن پوست و عفونت ثانویه شود.
مشخصه پوست خشک فقدان آب کافی در لایه شاخی پوست است.
برای اینکه پوست طبیعی حس شده و طبیعی بنظر برسد، باید میزان آب موجود در لایه شاخی بیش از ده درصد باشد.
علل متعددی مانند حمام مکرر، پاک کننده‌های صابونی و قوی، استون و… در بوجود آمدن پوست خشک نقش دارند.
وقتی پوست بسیار خشک شد، لایه خارجی پوست سفت شده ممکن است ترک بخورد؛ ترک‌ها بتدریج تبدیل به شکاف نافذ شده و پوست تحریک‌پذیر، ملتهب و خارش‌دار می شود.
این موضوع در مناطقی از بدن که نسبتا دارای غدد چربی کمتری هستند مثل بازو، تنه و ساق بارزتر است.
اولین علامت ظاهری خشکی پوست، نمای مات پوست بهمراه افزایش خطوط آن می‌باشد.
با تشدید خشکی، پوسته‌ریزی و شوره ایجاد می‌گردد.
ازعوامل محیطی که باعث خشکی پوست می شود می‌توان به آب گرم، مواد پاک‌کننده، آلودگی، خراش ناشی از لباس، سفرهای هوایی مکرر، مواد شیمیایی و تهویه نامناسب هوا اشاره کرد.
علائم خشکی پوست را می‌توان توسط افزایش رطوبت پوست درمان کرد که این کار را می توان بوسیله استفاده از مرطوب کننده‌ها یا نرم کننده‌ها انجام داد.
